LOQUI inter Sacra

LOQUI inter Sacra

vetitum olim: Itaque Plin. l. 28. c. 2. ne quid verborum praetereatur, aut praeposterum dicatur, de scripio praeire aliquem, rursusque alium custodem dari, qui attendat, alium vero praeponi, qui favere linguis iubeat: tibicinem canere, ne quid aliud audiatur: ubi plura de superstitione Vett. Circa haec. Lavernae inprimis Sacra et precessilentio fieri consuevisse vidimus supra, ubi de ea. Sed nec dum agerentur sollennia Ludorum Sacrorum, temere quidquam loqui licuisse docet C. Paschal. Coron. l. 6. c. 9. Vide hîc passim, inprimis ubi de Formula vet. Favere linguis, ut et de Silentio sacro. Ceterum Loquela, rationis flumen Democrito et Epicuro; ut enim a fonte flumen, sic a rationis conceptu oratio, ratione quasi stillante in linguam, ut ea plectri instar, aera percutiens, voces efformet conceptuum, qui a ratione sunt, sinificativas Unde merito Sexti Empircii canes, gallinas et similes animantes loqui asserentis opinio exsibilatur nobile Medico patav. de Aquapendente Sed nec ipsis psittacis, picis, corvis, humanum imitantibus sermonem, fermo tribuendus. Nec asina Bileami Num. c. 22. v. 21, 27, 28, 29, 30, et 33. proprie locuta est. sed Angelus in eius ore vocem formavit: quod etiam de serpente, qui parentes primos decepit, dici potest, per quem Satanas loquebatur; uti et anis bovisque Loquentium prodigio, apud Plin. l. 8. c. 41. et 45. Quod vero cani Simonis Magi, tauro Rhodio Iovi sacrato, pico Matieno, columbis Dodonaeis, equo Xantho, Argo navi, ulmo Gymnosophistarum, Causo flumint, sermonem humanum itidem tribuêre Gentiles ceteris ipsorum commentis accedit. Ioh. Voss. de Idol. l. 3. c. 44. Fit autem loquelae hunc in modum: Aer e pulmonibus sursum expressus, et per λάρυτγα sive asper am arteriam ad palatum delatus, linguâ, dentibus et labiis sic flectitur, et concinnatur, ut moderatione eâ fiat vox articulata, quam loquelam dicimus. ubi plura hanc in rem, inprimis de divisione literarum apud Hebraeos, ratione quintuplicis huius instrumenri, in gutturales, palati, linguae, dentium et labiorum. Vide quoque Lactant. de Ira Dei c. 10. et hîc passim.